Modelo AANLACHEN (sonreír)
El modelo aanlachen (sonreír) pertenece a los verbos débiles o regulares que tienen el prefijo separable. Estos verbos eliminan la desinencia –en de infinitivo y añaden las terminaciones de todos los tiempos verbales. También utilizan la desinencia –te para formar el pasado. Es una conjugación mixta porque el participio pasado se forma igual que el de los verbos fuertes:
AANLACHEN (sonreír) |
|||
|---|---|---|---|
| INDICATIVO | |||
| Presente | Perfecto | Pretérito |
Pluscuamperfecto |
ik lach aan jij lacht aan hij lacht aan wij lachen aan jullie lachen aan zij lachen aan |
ik heb aangelachen jij hebt aangelachen hij heeft aangelachen wij hebben aangelachen jullie hebben aangelachen zij hebben aangelachen |
ik lachte aan jij lachte aan hij lachte aan wij lachten aan jullie lachten aan zij lachten aan |
ik had aangelachen jij had aangelachen hij had aangelachen wij hadden aangelachen jullie hadden aangelachen zij hadden aangelachen |
| Futuro |
Futuro perfecto | CONDICIONAL | |
ik zal aanlachen jij zal aanlachen hij zal aanlachen wij zullen aanlachen jullie zullen aanlachen zij zullen aanlachen |
ik zal aangelachen hebben jij zal aangelachen hebben hij zal aangelachen hebben wij zullen aangelachen hebben jullie zullen aangelachen hebben zij zullen aangelachen hebben |
Presente | Pasado |
ik zou aanlachen jij zou aanlachen hij zou aanlachen wij zouden aanlachen jullie zouden aanlachen zij zouden aanlachen |
ik zou aangelachen hebben jij zou aangelachen hebben hij zou aangelachen hebben wij zouden aangelachen hebben jullie zouden aangelachen hebben zij zouden aangelachen hebben |
||
| PARTICIPIO | |||
| IMPERATIVO | INFINITIVO | Presente | Pasado |
lach aan |
aanlachen |
aanlachend |
aangelachen |
Libros relacionados
